Krister Stendahl
Krister Olofson Stendahl (1921-2008) was een Zweedse theoloog, Nieuwe Testament deskundige, bisschop van Stockholm in de Zweedse Kerk, professor en decaan van de Harvard Divinity School (HDS).
Stendahl staat bekend om Stendahl’s drie regels van religieus begrip, die hij in 1985 tijdens een persconferentie over De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen presenteerde:
- Als je een andere religie probeert te begrijpen, moet je dat aan de aanhangers van die religie vragen en niet aan haar vijanden.
- Vergelijk uw beste niet met hun slechtste.
- Laat ruimte over voor “heilige afgunst”. (Hiermee bedoelde Stendahl dat je bereid moet zijn om elementen in de religieuze traditie of het geloof van de ander te erkennen die je bewondert en zou wensen dat ze op de een of andere manier weerspiegeld zouden worden in je eigen religieuze traditie of geloof.)
“Het is een soort spirituele ervaring voor iemand als ik om de kans te krijgen om te zien hoe een hedendaagse tempel eruit ziet.
Ik vind in het mormonisme, hoe het het tempelperspectief vernieuwd en hoe het het doorbreken overstijgt, het poreus maken van de muur tussen tijd en eeuwigheid. Het spreekt me aan als iets goeds om over te horen.
De tempel was het huis van God. Het was waar het goddelijke en het menselijke elkaar raakten.
Ik heb het gevoel dat de mormoonse ervaring van de tempel die betekenis in het woord tempel min of meer heeft hersteld.
Het is duidelijk dat Jezus en zijn gezin naar de tempel gingen.
1 Korintiërs 15 waar Paulus spreekt over degenen die zichzelf dopen voor de doden en duidelijk voor lief neemt dat a. er mensen waren die dat deden en b. hij heeft er geen bezwaar tegen. Nu met de mormonen hebben we het weer als praktijk.
Het is iets moois. Ik zou me kunnen voorstellen om aan zo’n handeling deel te nemen. De zegeningen verlenen die ik in en door Jezus Christus heb ontvangen. Dat is een prachtige manier om het eeuwige in het tijdelijke te laten mengen. Dat is in zekere zin waar het christendom over gaat.”1
Lawrence Schiffman
Lawrence Harvey Schiffman (1948) is een professor Hebreeuws en Judaïsche Studies aan de New York University (NYU) en directeur van het Global Institute for Advanced Research in Jewish Studies, deskundige Dode-Zeerollen, het jodendom in de late oudheid, de geschiedenis van het joodse recht en de talmoedische literatuur.
“Als het om de tempel gaat, denk ik dat een van de ideeën is dat iemand die in het gebouw komt, geestelijk wordt overstelpt. Om te voelen dat hij of zij letterlijk in de aanwezigheid van God is.
En veel daarvan wordt gedaan in combinatie van twee dingen: esthetiek – de schoonheid van de plek – en symboliek.
Al deze symbolen zijn ontworpen om in de persoon deze spiritualiteit echt op te roepen en het gevoel dat een mens een hechte band met God kan bereiken.
Binnen het oude jodendom en in de bijbelse periode is het idee van de tempel dat het een speciale plaats is waar Gods aanwezigheid altijd te vinden is.
God is daar. Hij heeft dit de woning van zijn aanwezigheid gemaakt, zoals wij het noemen. En daarom, als we die aanwezigheid willen voelen, met die aanwezigheid willen communiceren, hoeven we alleen maar die speciale heilige plaats binnen te gaan.
En in het judaïsme wordt een deel daarvan enigszins teruggevonden in de synagoge, maar algemeen wordt aangenomen dat de werkelijke aanwezigheid van God op een veel hoger niveau plaatsvindt, zou je kunnen zeggen, in een tempelgebouw.
Vanuit het oogpunt van hun begrip hadden ze Egypte onder Gods leiderschap verlaten. Ze hadden zijn wet ontvangen en het eerste wat ze moesten doen was zelfs dit draagbare heiligdom bouwen.”2
Frank Moore Cross
Frank Moore Cross Jr. (1921–2012) was de Hancock Professor Hebreeuws en andere Oosterse talen Emeritus aan de Harvard-universiteit en Dode Zeerollen-deskundige.
“Ik ben zowel geïnteresseerd als verheugd om te zien dat zoveel van de oude religieuze traditie, met name de bijbelse traditie, is opgenomen in de religieuze gebouwen en rituelen van de mormonen.
De aardse tempel is het tegendeel van de hemelse tempel. Het is het middel waarmee men communiceert met de godheid.
Het wordt een tempel van samenkomst of de tempel van raad genoemd. U herinnert zich dat Mozes naar de tabernakel ging om openbaring van de godheid te ontvangen.
Iemand die niet veel weet over tempels en mormonen die tempels bouwen, moet naar de Bijbel worden verwezen.”3
Margaret Barker
Margaret Barker (1944) is een Britse methodistische predikant en bijbelgeleerde; studeerde theologie aan de Universiteit van Cambridge; ontwikkelde een benadering van bijbelstudies die bekend staat als tempeltheologie; voormalig president van de Society for Old Testament Study; ontving de Lambeth-graad van Doctor of Divinity van de aartsbisschop van Canterbury.
“Het doel van de eerste tempel was om een centrum, een focus, een plek te bieden waar mensen naartoe konden gaan en zich bijzonder dicht bij de aanwezigheid van God konden voelen. Drie keer per jaar waren er bedevaarten, grote bedevaarten. En het doel van naar de tempel gaan was om het aangezicht van de Heer te zien. Dus we denken dat dat betekent de aanwezigheid van de Heer te ervaren.
Maar het idee van de tempel was het zichtbare teken van de aanwezigheid van de Heer bij zijn volk. En ze konden naar die plek gaan en weten dat ze de aanwezigheid van de Heer ervoeren. Dat was de belangrijkste functie van de tempel.
Ik werd door HLD-vrienden uitgenodigd om de Parijs tempel te bezoeken voordat deze werd ingewijd. Absoluut prachtig gebouw, helemaal in Franse stijl en perfect in zijn eigen stedelijke omgeving, wat behoorlijk indruk op me maakte. Toen ik naar de plek ging, was het op geen enkele manier een poging om Salomo’s tempel te imiteren, maar wat het was, ik weet niet echt hoe ik dit moet zeggen, het was een uitdrukking van het gevoel van een tempel, en de voortgang door een tempel naar de heilige plaats.
Het hebben van een heilige ruimte waar je naartoe kunt gaan, stelt je in staat om naar buiten te gaan en die heiligheid in de bredere heilige ruimte te brengen die de hele schepping is. Als je het licht eenmaal hebt gezien, vang je het en als je het licht hebt ervaren, als je dit gevoel van transfiguratie hebt ervaren, ben je in zekere zin aan je eigen transfiguratie begonnen.”4
Craig Blomberg
Craig L. Blomberg (1955) is een Amerikaanse nieuwtestamentische geleerde. Hij is een Distinguished Professor van het Nieuwe Testament aan het Denver Seminary in Colorado.
“De tempel moest een spectaculair gebouw zijn geweest. Sommige mensen noemen het het achtste wonder van de antieke wereld. En je komt naar het centrum, naar de hoofdstad van je natie en de heiligste plaats van je religie en je ziet dit spectaculaire gebouw, overal waar je kijkt met goud ingelegd. Dit is bedoeld om je aandacht op je God te richten. Het moet gewoon de meest verbazingwekkende ervaring zijn geweest voor mensen in de oudheid.
Er zijn overkoepelende thema’s van tempels in verschillende wereldreligies. Het wordt vaak beschouwd als de meest heilige plaats binnen een bepaalde religie. In veel religies is de tempel het heiligdom. Het is het prachtige en inspirerende gebouw voor de bijzondere festivals of feestdagen die natuurlijk oorspronkelijk uit heilige dagen bestonden.”5
Voetnoten
- Between Heaven and Earth, DVD, 2005
- Between Heaven and Earth, DVD, 2005
- Between Heaven and Earth, DVD, 2005
- Temples Through Time, YouTube, 2020
- Temples Through Time, YouTube, 2020